ANNIVERSAIRE CONGOLAISE...

GOEINDAAAG,

Tis nog niet zo lang geleden ( ofja toch wel al efkes, sorry daarvoor)
Maar ofwel is het internet niet stabiel genoeg, ofwel is er geen electriciteit.. AFRIKA ;)..MAAR geen gezaag of geklaag, ik ben jullie niet vergeten...

Jaja, tis hier bijna gedaan… Maar da wil ni zeggen dat de avonturen er hier al gedaan zijn.. NEENEE. Vorige week was voor degene die het niet zouden weten mijn verjaardag ( 13 mei ).

Mijn verjaardagen in België zijn eigenlijk niet zo heel speciaal, bij ons in het gezin staat het samen zijn en elkaar niet vergeten boven het materialsme waar vele anderen naar verlangen als ze hun verjaardag zien naderen op de kalender. Voor mij is een verjaardag dus een dag zoals de andere je begint met opstaan, eten, werken, eten, slapen,… het enige verschil is dat je een jaartje ouder bent.. voor mij zijn het 22 kaarsjes geworden woehoe! Hoe ik me voel als 22jarige? EEUH ja hoe voelde u? Goed zeker? Ik ben gezond, ik ben gelukkig, ik heb fijne vrienden, een unieke ervaring,… JA ik ben wel gelukkig en ik sta zeker en vast nog jong in het leven…

Hier in Congo daarin tegen is een verjaardag iets speciaal, ook niet persee een cultuur waar het draait om het materiële maar om het samen zijn met iedereen die je kent. Het speciale aan jarig zijn hier in Lubumbashi, is veel kinderen of toch niet de kinderen waar ik men stage bij doe weten wanneer ze geboren zijn, ze weten vaak wel het jaartal en maar niet de specifiek maand laat staan de datum. Voor vele kinderen hier passeert hun verjaardag dus ook gewoon als een dag zoals de andere en niet met een stukje taart, pakjes, mensen die gelukkige verjaardag wensen wat wel ergens zielig is tegenover degene die het dan wel weten. MAAR als je het dus wel weet zoals ik, zal je het ook geweten hebben van iedereen die rond je leeft, woont, werkt en doet.

Mijn verjaardag, is eigenlijk al gestart 12 mei, dan zijn we samen met pére Eric, Mama cecile, Benedict, Viktor, Barbara en Melissa bij den Indiër gaan eten ( ja Margit en Severien ik heb nu een beetje kunnen proeven van alle lekkernijen die jullie dagelijks eten! ) Heel gezellig en niet zo ver van mijn stageplaats en mijn huisje. Voor de mensen die zich een beetje willen situeren waar ik werk, woon, rondhang. Kort samengevat de weg naar de Indiër is, als je een korte straat hebt van ongeveer zo’n 500meter dan woon ik op de hoek links van die 500m en in mijn stage net in het midden van de straat om dan de hoek om te slaan 200m te wandelen en bij het Indisch restaurant aan te komen. Het grappige was dat wij naast nog drie andere mensen de enige waren in het restaurant.

We lieten die avond, mama Cécile kiezen wat we gingen eten aangezien niemand in ons gezelschap los van mama Cécile de Indische keuken kende. vraag me niet wat ik allemaal heb gegeten want het enige wat ik nog weet was een soort brood dat heel plat was met look of met kaas.. LEKKER en veel verschillende sauskes ! En als afsluiter Indische koffie ( wat eerder een soort kruidenmelkje was, ni slecht ze) en een shotje gold strike ( doet me eerder terugdenken aan de legendarische Goldstrike td’s van de waks) .. kan je het u voorstellen, Indisch gaan eten als je in Congo bent.. Beetje bizar… Maar haha ja, het kan dus ik heb het alle sinds gedaan !

Alleen de dag erna (13 mei) kon ik het wel even voelen aan mijn darmen, al dat pikante is mijn spijsvertering niet echt meer gewoon. Maar los van de gevoelige darmpjes is mijn dag gestart met het openen van de kaartjes die in mijn boekje waren gekleefd ( het boekje waar vele mensen een boodschap hebben geschreven voor het vertrek naar een nieuwe ervaring hier in Congo).

Verder stond er niet zoveel op het programma, klaarmaken voor mijn stagedag want ja ook op een verjaardag gaat het leven verder en had ik stage. Op mijn stage werd ik luidkeels ontvangen door de kinderen die het blijkbaar niet vergeten waren en luidkeels “joyeux anniversaire” aan het roepen waren. En zelf op de vergadering kreeg mijn verjaardag een ereplaats bij het “divers” rondje. Mooi gebaar! Een mooie start van een dag die alleen nog maar beter kon worden.

De 13e mei verliep verder zoals een gewone stagedag, ’s morgens spelletjes spelen met de jonge kinderen die hier op mijn stageplaat internen zijn, en ’s middags lesgeven aan de grote ( wat zich elke dag maar beperkt tot een uurtje lesgeven van 14:00-15:00) Het enige verschil aan mijn verjaardag was dat ik mijn muziek eens door de boxen heb gespeeld, tot de ergernis van de Congolezen die het liever hebben voor een beat en wat rap…

De avond van mijn verjaardag werd ik ontvangen door mijn zussen en mijn broer die de muziekinstallatie aan het instaleren was. Ok, ik heb enkel maar de mensen die ik ken uitgenodigd en dat is jammer genoeg maar beperkt tot Viktor, Pére eric, Melissa, Barbara,… Ook vanuit de keuken rook het al heerlijk. De avond ben ik gestart met het opendoen van de pakjes die ik al een maand in mijn bezit had via een postpakket… DANK U MAMA EN PAPA voor de Nougatti’s (die stiekem toch al op zijn, oeps?! Maar ze waren heel lekker!),de andere snoepjes en de ballonnen ! In mijn Congolees gezin hebben we die avond nog lekker gedanst, gegeten.. en haha ja ja de jarige mocht eten op een panterbord, geen echte panter natuurlijk maar een bord met panterprint. Eten, dat was er zeker en vast genoeg, zeg maar voor een heel leger! Gebakken patatjes, kip, stoofvlees, zoete patatjes, gehaktballetjes, witte kool, …. En als afsluiter zelfgebakken cake, twee zelf ! ze hebben gesmaakt, vraag het gerust maar eens na aan Viktor, die geen nee zei tegen een tweede of zelf een derde stukje.

Na het eten van de vele dingen nog samen met de zussen gedanst, ja hoor zoals de echte Afrikanen! AL moet ik toegeven dat mijn zussen toch VEEL beter zijn! Een fijn weetje over jarig zijn hier in Congo specifiek mijn gezin hier is dat je dus gedoopt wordt met je verjaardag.. niet echt dopen zoals wij het kennen in België in een kerk en wat gezegend water over u hoofd… Nee de traditie in mijn gezin is dat ze op een onverwacht moment een emmer water over uw hoofd gieten en er foto’s van trekken.. Eens dat is gebeurd ben je pas echt jarig geweest… JA LAP, dat stond mij dus ook te wachten ’s morgens zou het al niet gaan omdat alle dames en heer al voor mij het huis verlaten. Maar ’s avonds heb ik toch goed uitgekeken op eventuele vallen van mijn zussen. Om 18:00 op weg naar huis… Naar boven kijken, naar achter, links, rechts, mijn pas wat versnellen en zeker en vast niet vergeten stil zijn… Eenmaal als ik de voordeur achter me dichtsloeg was ik veilig! Na enkele trucs die ze bij me probeerden is het hun toch niet gelukt om mij te kunnen dopen..
Die avond is hebben we afgesloten met een voetbalmatch van Real Madrid tegen nog een of andere ploeg… En rond een uur of 22:00 is Viktor naar huis gegaan… Net wanneer ik halo wilde zeggen tegen Papa Modest ( de papa van het gastgezin waar Viktor verblijft) waren mijn zussen me slimmer af en keerden ze een volle emmer water over me heen… GEDOOOPT EN FOTO’S wel ik moet zeggen, het was een fijne verjaardag-avond.. En dat dopen, dat neem ik mee naar België… Wees gewaarschuwd degene die zich rondom mij begeven op hun verjaardag! Normaal zou er de dag nadien nog een mis volgen opgedragen naar mijn verjaardag, maar dat waren ze vergeten aan te vragen en dit is ook niet meer doorgegaan.. ( Niet dat ik het zo erg vond, het was op zich al een fijne tweeverjaardaagse).

En verder hier in de Congo, het is hier nog steeds veilig en plezant! Nog twee weken stage en mijn vier maand stage zitten erop… Net wanneer ik steeds meer begin te merken aan de jongeren dat ze openbloeien en zich meer op hun gemak voelen met mijn aanwezigheid. Maar ik ben er zeker van dat er in België of elders weer nieuwe uitdagingen op me staan te wachten!

Een fijn weetje over mijn lessen, is dat mijn leerlingen die elke dag komen echt wel een evolutie maken en ik “staartdeling” of gewoon “delen” aan hen heb leren uitleggen via dingen die zij kennen. Zo heb ik het vorige week kunnen uitleggen aan de hand van “ je bent met 4 vrienden, samen heb je 8 telefoons gestolen… Op het einde van de dag moet je deze telefoons delen onder elkaar… Hoeveel telefoon heb je elk?” Het grappige aan dit voorbeeld was dat de gehele klas van zo’n 8 personen direct wist hoeveel telefoons elke persoon in zijn bezit had… En ik voor ik dit voorbeeld gevraagd had al zo’n 5x het had geprobeerd uit te leggen via een andere manier.. Zo zie je maar ook mijn skills naar andere methodes zoeken om dingen uit te leggen gaan er op vooruit !

Of ik verder nog zotte dingen heb gedaan? Eeuh nee niet echt MAAR ik ben wel van plan om mijn laatste maand te gaan trekken in Tanzania… Wat en waar we ons zullen bevinden is allemaal nog niet gepland, dus dat zal ook voor ons nog een verrassing zijn. En ja je leest het goed, ons ik ga ook deze keer samen met Viktor rondtrekken… Benieuwd wat we deze keer allemaal gaan meemaken.

Wel heb ik deze keer vele weetjes!

Wist je dat ….

- De kaarsen die ze hier gebruiken, bestendigd zijn tegen extreme warmte en dus ook speciaal gemaakt om te gebruiken in warme landen zoals bv, Afrika

- Het saison seche van start is gegaan wat wil zeggen = VEEL STOF, GEEN REGEN, ’ S MORGENS FRIS ‘ SMIDDAGS WARM…

- kleermakerszit hier gelijk staat aan lenig zijn… ( ik zit vaak in kleermakerszit omdat dit voor mij gemakkelijk is, maar de kinderen en jongeren komen direct zeggen dat ik mezelf niet moet pijnigen en goed moet gaan zitten)

- Baarden en snorren schoonheidsidealen zijn bij de vrouwen hier…. ( ik vind het eerder vies, ma swat)

- Ze allemaal ( of toch veel mensen, ja ook vrouwen) hun bierflesjes opendoen met hun tanden…

- Mijn stageplaats om 12:00 veranderd naar een plaats waar enkel ontblote gespierde mannenlijven te vinden zijn.

- We gaan voetballen zijn met de jongens van Bakanja en Focolari. ( we wel niet gewonnen hebben, maar tis het spel dat telt)

- Ik vandaag een reep Nouga heb gekregen van Pére Eric= HELD

- De lange darm en dikke darm samen tot 6.5m wordt? ( wat je allemaal al niet bijleert bij het voorbereiden van lessen )

- Het aantal van mijn studenten die de lessen volgen gestegen is van 6/7/8man naar 9/10/11 man?

- Nu de jongeren geen voetbal meer krijgen, omdat ze een fiets hebben gestolen zich verdiepen in het bordspel "schaken" en als pionnen gebruiken ze kroonkurken of dopjes van frisdrankflesjes over innovatief gesproken.

- Als dan toch echt willen voetballen, ze ballen maken door plastiek te recycleren en te rollen/deels smelten tot een bal.. ( echte kunstwerkjes, en soms echt nog goeie ballen ook ! )

- Er hier geen uur wordt doorgedraaid of terug gedraaid zoals wij kennen in België ( het is hier dus ook momenteel 22:26) kortom 6 maanden een uur later en 6 maanden hetzelfde uur.. GEK EH ?

- Ik nu ga slapen ! SLAAPWEL !